رزین پلی استر تبریز ماده ای است که در کارهای مجسمه سازی و امور صنعتی موارد استفاده فراوانی دارد. رزین پلی استر تبریز ذاتا به شکل مایعی است به غلظت بالا ، ولی هنگامی که با هاردنر میکس میشود ، پس از مدتی دمای حرارت آن بالا رفته و به حالت ژله تغییر شکل میدهد و پس از دوره کیورینگ و دراینگ سخت و محکم می گردد. (در گویش بازاری ایران، واژه "پلی استر" را که نام نوعی الیاف است، به جای رزین پلی استر نیز به کار می برند.)
- به هنگام سخت شدن پلی استر، مولکول ها به هم نزدیک شده و مقداری از محلول نیز بخار می گردد. در نتیجه، حجم پلی استر در تبریز بعد از بستن اندکی کاهش می یابد.
- پلی استر در تبریز سخت شده را پس از شکل گیری دیگر نمی توان به حالت مایع برگرداند (thermosetting plastic)
-قابل توجه است مناسب ترین درجه برای کار با پلی استر، حرارت حدود بیست درجه می باشد.
- پلی استر مایع، بوی زننده و تندی دارد و اگر روزانه مقدار پنج کیلوگرم از آن مصرف شود بی ضرر است، ولی بیش تر از این مقدار را باید در اتاقی که تهویه کاملا استاندارد می شود انجام داد.
- رزین پلی استر به بعضی اجسام مثل چوب می چسبد. بنابر این باید داخل قالب را صاف نموده و از واکس های جداکننده در داخل آن استفاده کنیم. می توان از پارافین و یا فیلم استفاده کرد . فیلم، مایعی است که با قلم مو بر سطح قالب زده می شود و پس از خشک شدن، یک لایه ی نایلون مانند نازک ایجاد می کند.
- رزین پلی استر در تبریز باید درجای خنک و تاریک نگهداری شود. عمر رزین در صورتی که مرغوب باشد، به دوازده ماه می رسد.
- پلی استر در تبریز بعد از بستن، محکم و غیر سمی می گردد و غیر متخلخل است. می توان آن را سوهان زد و یا با مته سوراخ نمود.
- می توان انواع رنگ های پودری را با رزین پلی استر در تبریز مخلوط نمود تا به صورت رنگین در آید.
- رزین پلی استر در مقابل نور تغییر رنگ نمی دهد.
- هاردنرهای مورد اسفاده در پلی استر در تبریز ، به دو صورت مایع و خمیری وجود دارند. کار کردن با نوع خمیری ساده تر است، هاردنر مایع به رنگ آب است و بوی تندی دارد.